ذهن آگاهی در لغت بسیار صریح و ساده بیان می شود و به این اشاره دارد که ذهن به آنچه که در حال وقوع است و آنچه که در حال انجامش هستید و درفضایی در حال حرکت هستید کاملا آگاه باشید.آیا ما آگاهانه به انواع محرک هایی که اطراف ما هستن پاسخ میدهیم؟ توجه ما به سمت چه چیزهایی می رود؟ توجه در انسان به تعبیری به سان پنجره است که در ذهن ما باز می شود و اینکه ما بر روی چیزی تمرکز می کنیم وپهنای باند توجه ما را اشغال می کند . امروزه افراد ،بسیار درگیر حاشیه های پر حاشیه شدن که نمونه بارز آن سرگرمی یا سردرگمی در فضای مجازی است و پنجره توجه خود را باز کرده وبا محتوای بی ارزش پر می کنند.باید حواسمان به ورودی ها به ذهن باشد. ورودی ها ملات و آجرهایی هستند که در ذهن سازه می سازیم و با آنها زندگی می کنیم.پس نیاز داریم ذهن آگاه باشیم. ذهن آگاهی نیازمند بردباری ،عدم قضاوت ،رها کردن است.پرورش ذهن آگاهی نیازمند تمرین است.نگرشی که به ذهن آگاهی داریم و با آن نگرش آن راانجام می دهیم بسیار مهم و تعیین کننده است و مثل خاکی است که در آن توانایی آرام کردن ذهن و بدنتان ،تمرکز کردن و دیدی شفاف تو را می پروراند. اگر خاک نگرش شما تحلیل رود ،انرژی شما برای تمرین پایین بیاید ایجاد آرامش و آسودگی دشوار خواهد بود. اگرخاک نگرش آلوده باشد وشما تلاش می کنید تا خود را ذهن آگاه کنید و آرامش بدست آورید تلاش شما بی فایده و بیهوده خواهد بود و شما نتیجه گیری می کنید که ذهن آگاهی کارساز نیست و تنها زمانی که ذهن گشوده و پذیرا است تغییر به وقوع خواهد پیوست. ذهن آگاهی با زور و اجبار بدست نمی آید مثل آن این است که بخواهید بچه ای را به زور بخوابانید در حالی  که بچه نمی خوابد.بلکه باید شرایط مناسب فراهم شود تا فرد آرام بگیرد وگرنه به زور باعث ایجاد کلافگی می شود. ذهن آگاهی موضع یک شاهد بی طرف است پس باید به این جریان آگاه باشیم. پس به فعالیت ذهن خود توجه کنیم در مراحل انجام تمرینات ذهن آگاهی باید تمام وجودتان را به این فرایند بیاورید  باتمام وجود ذهن آگاهی را در خود پرورش دهید. از آنجایی که آگاهی نصف درمان است ما نیازمند پذیرش و گشودگی هستیم. ذهن خود را آگاه و شفاف کنیم که در آن لحظه در حال انجام چه کاری هستیم تلنگر را به خودمان بزنیم.با صبوری پیش برویم تا کم کم به مرحله آگاهی و تسلط بر آن برسیم. خود را قضاوت نکنید و ادامه دهید.جلو پرسه زدن افکار در گذشته و آینده را بگیرید تا غرق در افکارتان نشوید ما مجبور نیستیم گرفتار سفر ذهن شویم.قضاوت ها و ترس ها و تعصب ها جلوی ذهن آگاهی را میگیرد پس باید ذهن را کنترل کنیم با ذهن آگاهی . درک از لحظه حال داشته باشیم. برای درک لحظه حال جوری به امور نگاه کنیم که گویی برای بار اول است می بینیم.و چه زیباست دریابیم که هیچ لحظه ای مثل لحظه دیگر نیست. پس به تمرین ادامه بده مثل کوهنوردی که قراراست به قله برسد و چشم انداز زیبایی از خود را ببیند. سختی راه را طی میکنی و وقتی به نوک قله میرسی همه چیز عوض می شود.پس مسولیت این کار را بپذیر و ذهن آگاه شو. یک راهکار ساده این است که به تجربه راه رفتن به صورت آگاهانه توجه کنید.تمرکز روی راه رفتن . کلید نزدیک شدن به ذهن آگاهی تصمیم قاطع برای بودن در لحظه حال است. و این شروع یک سفر ماجراجویانه به درون است.جست و جوی بی پایان در پی خود در مسیر زندگی و تنها چیزی که ما در اختیار داریم لحظات است.